๐๐ช๐ฐ 1
Om 05.15 uur verzamelden we in De Rivier, voor een kopje koffie en een gebed.
Nadat in recordtijd twee vergeten missiereisjassen uit Stolwijk waren gehaald (dat kan echt heel snel zo ’s ochtends vroeg!), vertrokken we om 05.35 uur richting Brussel Airport.
Na lichte file bij Antwerpen waren we ruim op tijd in Brussel, waarna de reis buitengewoon snel verliep. Dat uitgerekend Coen uitgebreid gefouilleerd werd kon daar niets aan af doen.
We konden bovendien iets van het Evangelie delen met een professionele Oed-speler (Christan) die met zijn internationale trio zo’n beetje de hele wereld over reisde.
* een oed is een 12-snarig fretloos instrument dat als de voorloper van de luit wordt gezien.
In Boekarest vloog de tijd voorbij en vervolgens vlogen wij in no time naar Chiศinau, waar Spiridon en Stefanie ons opwachtten en naar Lozova brachten.In de kerk in Lozova hebben we eerst de Heer gedankt voor het verhoorde gebed van die ochtend: een voorspoedige reis en Zijn bescherming onderweg! We kijken allemaal enorm uit naar de komende 1,5 week en hoe we de mensen in Lozova en Vorniceni kunnen gaan supporten, zegenen en helpen!
Ons gebed is daarbij dat we Gods liefde kunnen delen en mensen (dichter) bij Jezus mogen helpen brengen, zodat de kerken in Lozova en Vorniceni versterkt worden!!!
๐๐ช๐ฐ 2
Vandaag begon de dag rond 7:00 voor Coen, Eric en mij waarna Marco ook snel volgde. Coen en ik zouden namelijk het ontbijt klaar zetten, maar voor dat wij hieraan konden beginnen was Eric zo behulpzaam om alvast te beginnen hieraan. Om 8:00 hebben wij heerlijk ontbeten. Rond 9:00 werden wij opgehaald door Steffanie en Nicolai 1 en Nicolai 2. Wij zijn toen een stukje gaan rijden naar het dorp hiernaast, Vorniceni heet dit dorp. In Vorniceni ontmoette wij Maria en Elena, 2 oude alleenstaande vrouwen. Wij splitsten ons op in 2 groepen zodat wij tegelijkertijd in beide vrouwen hun tuinen konden werken.Toen de bladeren geharkt waren, kwam Eric ons helpen met hakken en zijn de dames met een busje opgehaald om eten rond te brengen bij een aantal arme mensen. Dit heeft veel indruk op hun gemaakt, omdat de mensen hier natuurlijk veel armer zijn en heel anders leven en de ouderen vaak ontroerende verhalen hebben. Tijdens dat hun weg waren werden de overige van team Maria gedwongen om te eten bij haar. Er werd duidelijk verteld dat wij eigenlijk al ergens zouden gaan eten, maar dat maakte maria niks uit. Dus wij uit beleefdheid aan tafel en wat traditioneel eten gegeten. Het gerecht bestond uit gekookte aardappels, paprika in olie uit de oven, Moldavische kaas en als dressing azijn met rauwe knoflook. Het was echt heerlijk en we kregen zelfs als afsluiter een kop thee, die vers uit het bos geplukt was. Rond 14:00 gingen wij stoppen om dan de echte lunch te gaan eten. Dit was in een restaurant waar ze prima eten serveren, en waar we elke dag zullen lunchen. Wij hoorden toen ook de verhalen van team Elena, die ook hun boomzaag avonturen hadden beleefd met telefoonkabels en schuren waar de bomen bijna op vielen. Na de lunch zijn Nicolien, Rezan en Abra bij de kerk in Vorniceni gebleven om kinderwerk te gaan doen. Dit hebben ze alle 3 als een hele gave ervaring beleefd. Ze hadden witte T-shirts versierd, waar de kinderen zo trots op waren dat ze zelfs de handtekeningen van de 3 hollanders op wilden hebben. De rest van de mensen waaronder ik splitsten zich op in 2 groepen. Ik mocht toen naar Elena, Een oude vrouw die haar hele leven hard had gewerkt met trekkers en vrachtwagens. Toen zij hoorde dat ik Moldavisch sprak werd ze helemaal enthousiast. Toen ik zei dat ik een Roemeen ben zag je haar teleurgesteld raken en zei zij: agh daar kun je ook niets aan doen, als je maar gezond bent.
Nadat het ongeveer 16:30 was, zijn wij gaan opruimen en hebben we nog even gebeden voor Elena waarna ze in tranen schoot. Wij zijn hierna naar Maria gegaan, om te kijken hoe het daar was. Bij Maria zaten ze toen wij aankwamen aan de limonade en wij gingen er even kort bij zitten. Na de limonade gingen we ook voor Maria bidden en zijn wij hierna terug naar Lozova gegaan. In Lozova hebben wij aan Spiridon, Steffanie en de kinderen cadeautjes gegeven waar ze echt enorm blij mee waren! Toen kwam het etenโฆ. Voor sommige de grootste uitdaging van de dag. Het was mamaliga met konijn. Voor mij iets wat normaal is, alhoewel ik ook niet zoveel konijn eet ivm de prijs. Gelukkig vonden de meest
Een van onze dames vroeg de vrouw waar ze aan het klussen waren of ze voor haar mocht bidden.
Dat leverde een echt ontroerend gebed op waarbij zowel de oude dame in kwestie alsook de anderen eromheem geraakt werden door Gods liefde voor deze vrouw die merkbaar aanwezig was. Want na een paar uurtjes flink hakken en harken moesten wij terug naar de kerk in Vorniceni. Daar werd 6000kg aan voedsel gebracht voor kerstpakketten!
Toen wij weg gingen vroeg Nicolien of zij nog voor babushka Maria mocht bidden. Toen ik dat vertaalde begon ze helemaal te glunderen en ze was helemaal blij dat een Nederlandse voor haar was gekomen om te helpen en dan ook nog wilde bidden voor haar.
Ze was ons enorm dankbaar voor ons werk, en ze zei dat ze dit nog nooit had meegemaakt.
Toen wij wegreden bad en zegende ons op de orthodoxe manier, tot wij uit het zicht waren.
Het was erg mooi om te zien, dat wij voor ons een kleine moeite zoveel verschil maken voor de mensen hier! Toen alles was uitgeladen, kon het echte werk beginnen. De dozen werden gevouwen, en de eerste dozen werden gevuld. Nadat we wat minder snelle en onhandige manieren hadden geprobeerd vonden wij de perfecte methode om de dozen te vullen. We gingen wederom in een treintje staan, en iedereen deed er 2 of 3 producten in en schoof de doos door naar de volgende en de laatste plakten de dozen dicht en stapelde ze op.
Later deze week volgt er nog een update vanuit #Moldavie.
